“…การสร้างบาปนั้นท่านเปรียบเหมือนกันกับกลิ้งครกลงภูเขา…ไม่ต้องไปออกแรงอะไรเลย ครกมันก็ลงไปเองมัน ท่านเปรียบเหมือนกับคนทำบาป มันไม่มีอะไรทัดทาน แต่คนทำบุญแล้วนี่มันก็จะต้องมีสิ่งทัดทาน…เขาเรียกว่ามารผจญ แต่เราก็พยายามที่จะก้าวล่วงมารนี้ให้ได้… ในพระพุทธศาสนา เรารู้จักว่าเราละบาปแล้วเราบำเพ็ญบุญเท่านี้ ก็ถือว่าจิตดวงนี้ก็จะไม่ต้องลำบากต่อไป…”