“…เมื่อเกิด ความประมาท แล้ว มันก็มีความคิดไปต่าง ๆ สำมะเลเทเมาไป ไม่คิดว่า คุณค่าของชีวิต นี่มันจะมากน้อยเท่าไหร่ ก็ใช้ชีวิตไปอย่างฟุ่มเฟือย ก็ใช้ชีวิตไปอย่างไม่มีประโยชน์ ก็ใช้ชีวิตไปอย่างที่ว่ามันเกิดบาปกรรมอะไรต่าง ๆ ไม่รู้ไม่ชี้ นั่นหมายความว่า ไม่มีใคร เตือนสติ…”