“…คำบริกรรมนั้นถือว่าเป็นเรื่องสำคัญ…ก็เพราะว่ามันเป็นกุญแจที่จะเข้าไปสู่สมาธิ ถ้าเราไม่ผ่านคำบริกรรมแล้ว มันเป็นสมาธิไม่ได้…แต่ก่อนนั้นจิตมันฟุ้งซ่านไปตามอารมณ์ พอเวลาที่เรานึกพุทโธบริกรรม จิตมันก็มาอยู่ที่พุทโธ เมื่อจิตมาอยู่ที่พุทโธเมื่อไหร่ เมื่อนั้นก็ถือว่าจิตรวม พอจิตรวมแล้วจิตก็เป็นหนึ่ง พอจิตเป็นหนึ่งแล้ว จิตก็เป็นผลิตผลของสมาธิออกมาให้กลายเป็นพลังจิต…”