“…การสะสมบุญจึงนำมาซึ่งความสุข ไม่ว่าท่านจะทำแม้แต่ข้าวสารเมล็ดเดียว ก็ยังเป็นบุญที่จะต้องติดตนตามตัวเราไปอยู่… บุญน่ะเราอย่าไปคิดว่ามากน้อย มันเป็นปัจจัยที่สามารถสนับสนุนให้เราพัฒนาขึ้น… มันทำให้จิตของเรานี่สูงขึ้น… บุญก็เช่นเดียวกันมันสะสมไว้เรื่อย จนกระทั่งพอเพียงแก่ความต้องการเมื่อไรแล้ว เค้าเรียกว่าเสวยบุญ…”