“…คนที่เค้าโค่นต้นไม้สมัยก่อนเค้าจะใช้ขวาน…เมื่อเค้าฟันที่เดียวเรียกว่าซ้ำแล้วซ้ำอีก…ต้นไม้ก็โค่น แต่ถ้าหากว่าเอาขวานเนี่ยไปฟันตรงโน้นทีตรงนี้ที ต้นไม้มันไม่โค่น… พุทโธหรือคำบริกรรมนี่ก็เปรียบเหมือนกับขวาน ที่จะต้องสับลงไปในที่เดียว เมื่อสับลงไปในที่เดียวแล้วอารมณ์ก็ไม่เหลือ…”